I raczej się zgadza, a przede wszystkim z myślą, że "ponowoczesność" koniecznie sugeruje, że nowoczesność się skończyła, i że próba odświeżyć koncepcję z różnych obrotów alternatywnych nie przekonuje. Zgadzam się również, że istnieją nowe aspekty obecnej koniunkturze, które muszą być opisane za pomocą "pozytywne" terminologii. "Globalizacja" i "mieszańcowa 'są przykłady pozytywnych opisów, choć oba terminy są rzeczywiście dość ograniczona, więcej terminów są konieczne.
W przeciwieństwie do żadnej z alternatyw dla nowoczesności, Bauman (w swojej książce, a także w mniejszym stopniu w wywiadzie) proponuje koncepcję płynnej nowoczesności, która wydaje mi się interesujące, ale mniej niż przekonujące. Choć nigdy nie porzuca spacerem nowoczesność "i" modernizacji ", w koncepcji nadal odwzorowuje chonrologically i koncepcyjnie do idei postmodernizmu jest on przesłuchania powyżej. Dla Baumana, co to jest powieść o chwili obecnej (aka, nowoczesność II, płynnej nowoczesności) jest poczucie, że dawne więzi społeczne rodziny i wspólnoty są zastępowane przez koncepcji tożsamości, które są ich płynny charakter i elastyczne. Nowoczesność pierwotnie na celu przełamać pierwotne więzi społecznych tylko zreformować i przenieść osobom w jeszcze silniejszych, obligacje nowych (np. narodu, lub w rodzinie nuklearnej). Płynnej nowoczesności oznacza silne wiązania są całkowicie.