Indeks
Pojęcie ja to część pola fenomenologicznego stopniowo wyodrębniająca się z całości. Ja czy obraz ja oznacza – cytując słowa samego twórcy teorii - „zorganizowaną, spójną postać pojęciową, składającą się ze spostrzeganych własności „ja”, czyli samego siebie, oraz ze spostrzeganych relacji między „ja” a innymi, „ja” a różnymi aspektami życia, a także z wartości przypisanej tym spostrzeżeniom. Postać ta dostępna jest świadomości, aczkolwiek niekoniecznie jest w niej obecna. Obraz ja jest płynny i zmienny, jest procesem, lecz w każdym momencie stanowi specyficzną całość”.
Oprócz ja realnego, czyli takiego jakie ono jest, istnieje także ja idealne, wyrażające to jaka chciałaby być dana osoba.
Jeśli przedstawione symbolicznie doświadczenia danej osoby, tworzące jej ja, są zgodne z doświadczeniami organizmu, to jest to osoba przystosowana, dojrzała i funkcjonująca w sposób pełny; akceptuje one wszelkie doświadczenia organizmu bez poczucia zagrożenia i lęku, posiada także zdolność myślenia realistycznego.
Do poczucia zagrożenia i niepokoju prowadzi niezgodność między ja a organizmem. Owa niezgodność oprócz tego prowadzi do zachowań obronnych, zawężonego i sztywnego sposobu myślenia.
Zdaniem Rogersa podstawową tendencją organizmu jest dążenie do jego urzeczywistnienia, podtrzymania i udoskonalenia. Owa tendencja ma selektywny charakter; ukierunkowuje ona uwagę jednostki na te aspekty środowiska, które konstruktywnie mogą stymulować jej rozwój w kierunku realizacji swych możliwości i osiągnięcia pełni. Jedynym celem życia jednostki jest samourzeczywistnienie, czyli stanie się pełną osobą. Osoba może urzeczywistnić się tylko wtedy, jeśli zdolna jest odróżniać zachowania mające charakter rozwojowy od zachowań regresywnych. Nie istnieje żaden głos wewnętrzne wskazujący, jaka droga jest drogą rozwoju, ani też żadna siła właściwa organizmowi, która popychałaby jednostkę ku rozwojowi.
Oprócz ja realnego, czyli takiego jakie ono jest, istnieje także ja idealne, wyrażające to jaka chciałaby być dana osoba.
Jeśli przedstawione symbolicznie doświadczenia danej osoby, tworzące jej ja, są zgodne z doświadczeniami organizmu, to jest to osoba przystosowana, dojrzała i funkcjonująca w sposób pełny; akceptuje one wszelkie doświadczenia organizmu bez poczucia zagrożenia i lęku, posiada także zdolność myślenia realistycznego.
Do poczucia zagrożenia i niepokoju prowadzi niezgodność między ja a organizmem. Owa niezgodność oprócz tego prowadzi do zachowań obronnych, zawężonego i sztywnego sposobu myślenia.
Zdaniem Rogersa podstawową tendencją organizmu jest dążenie do jego urzeczywistnienia, podtrzymania i udoskonalenia. Owa tendencja ma selektywny charakter; ukierunkowuje ona uwagę jednostki na te aspekty środowiska, które konstruktywnie mogą stymulować jej rozwój w kierunku realizacji swych możliwości i osiągnięcia pełni. Jedynym celem życia jednostki jest samourzeczywistnienie, czyli stanie się pełną osobą. Osoba może urzeczywistnić się tylko wtedy, jeśli zdolna jest odróżniać zachowania mające charakter rozwojowy od zachowań regresywnych. Nie istnieje żaden głos wewnętrzne wskazujący, jaka droga jest drogą rozwoju, ani też żadna siła właściwa organizmowi, która popychałaby jednostkę ku rozwojowi.
